ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
دورنــما
نیویورک پست (امریکا):
این هفته هزارمین نفر در نیویورک بر اثر تیراندازی کشته شد. تنها 8 ماه از سال 2020 میگذرد و از هماکنون شمار کشتهشدگان در تیراندازیها در این شهر نسبت به کل سال 2019 دوبرابر شده و لزوم بازنگری در قوانین حمل اسلحه را نشان میدهد.
شانگهای دیلی (چین):
امریکا 11 مقام دولت مرکزی ودولت شهر هنگ کنگ را که در بین آنها کری لام، رئیس اجرایی دولت شهر هم دیده میشود، تحریم کرده است. هرچند چین بارها با تحریم امریکا مواجه شده اما این تحریم جدید همان طور که دولت هنگ کنگ گفته، بیشرمانه است.
راینیشه پست (آلمان):
نگاهی به سیاستمداران رأس کار در ایالتهای مختلف آلمان نشان میدهد، شمار زنان سیاستمداری که توانسته باشند به درجههای بالا در ایالتها رسیده باشند، نسبت به مردان پائینتر است. در حالی که آلمان کشوری پیشرو است و در این زمینه نیز باید بازنگری کند.
نخست وزیر لبنان استعفا داد
قربانیان سیاسی انفجار
ادامه از صفحه اول/ در همین حال اما دومین روز اعتراضات همهاش صحنه اعتراض و درگیری نبود. به نوشته «یورو نیوز» شماری از مردم با روشن کردن شمع یا چراغ قوههای موبایلهایشان هم اعتراضشان را اعلام کردند و هم یاد کشتههای انفجار سه شنبه گذشته بیروت را گرامی داشتند.
جبهه قدرتمند احزاب
انفجار بندر بیروت خشم فروخفته احزاب را نیز برانگیخته بود. به طوری که «دویچه وله» نوشت؛ «بشاره بطرس الراعی»، رهبر کلیسای مسیحیان مارونی که در کنار احزاب سنی و شیعه از گروههای قدرتمند لبنان به شمار میرود، در واکنش به استعفای جمعی از وزرا و نمایندگان مجلس گفت: «استعفای چند نفر کافی نیست. همه اعضای دولت اگر نمیتواند برای بهبود شرایط کشور کاری کنند باید کنار بروند.»
همچنین به نوشته «ایسنا»، «اسکای نیوز» نیز از درخواست فراکسیون «اللقاء الدموقراطی» به ریاست «ولید جنبلاط» برای استعفای دولت لبنان و تشکیل دولتی «بی طرف» خبر داده بود.
آنچه مسلم است انفجار بندر بیروت با خسارت تقریبی 15 میلیارد دلاری، وضعیت لبنان را بیش از پیش وخیم کرده است. گرچه به باور تحلیلگران به نظر میرسید کمکهای خارجی میتواند اندکی از این بحران اقتصادی بکاهد اما طبق بیانیه سازمان ملل که مداخله دولتهای خارجی مانند فرانسه در آن مشهود است؛ کمکهای بینالمللی تنها به سازمانهای مردم نهاد و دفاتر این سازمان در لبنان تحویل خواهد شد و در اختیار دولت قرار نمیگیرد.
فرافکنی خارجی علیه دولت لبنان
به نوشته «فرانس پرس»، نخستین سنگ فرافکنی خارجی علیه دولت را در اوج اعتراضات اخیر، «امانوئل مکرون» بر ویرانههای بندر بیروت پرتاب کرد. زمانی که گفت؛ حاضر نیست چک سفید امضا به سیستم ناکارآمد بدهد. پس از آن شماری از معترضان که مدعی بودند دولت در جریان تحقیقات برای روشن شدن ابعاد فاجعه ممکن است اشتباهات خود را نادیده بگیرد خواستار تشکیل کمیته تحقیق خارجی شدند اما «میشل عون»، رئیس جمهوری لبنان آن را نپذیرفت و تحقیقات توسط کارشناسان دولت ادامه یافت.
در همین حال به نوشته «الجزیره»، «دونالد ترامپ» نیز از این معرکه غافل نماند و به نشانه همراهی معترضان لبنانی خواستار انجام تحقیقات شفاف درباره فاجعه انفجار بندر بیروت شد. این در حالی بود که به نوشته «ایسنا» به نقل از «روزنامه عربی 21» با پایان مهلت کمیته تحقیقات، با بازداشت 23 نفر، گزارش کامل این حادثه صبح دیروز تحویل دبیرخانه شورای وزیران کابینه نخست وزیری شده است. قرار بود جلسه هیأت دولت روز دوشنبه برای بررسی این نتایج همزمان با جلسه فرماندهان امنیتی در دستگاه قضایی لبنان برگزار شود که با توجه به شرایط پیش آمده و تصمیم جدید وزرای کابینه این کشور، تشکیل این جلسه در هالهای از ابهام قرار دارد.
عقبماندگی ترامپ در دو ایالت کلیدی امریکا
وصال روحانی / در نظرسنجی تازهای که نتایج آن روز گذشته اعلام شد، جو بایدن کاندیدای منتخب حزب دموکرات از دونالد ترامپ مرد اول جمهوریخواهان و رهبر فعلی کاخ سفید در دو ایالت کلیدی پنسیلوانیا و ویسکانسین امریکا پیشی گرفته است. این دو ایالت صاحب آرای الکترال بالایی هستند و در صورت به تحقق رسیدن این نظرسنجی در انتخابات ماه نوامبر، مسیر پیروزی را برای معاون اول سابق کاخ سفید، هموار خواهند کرد.
بهگزارش شبکه تلویزیونی سیبیاس،
بایدن در هر دو ایالت مذکور به اندازه شش درصد از رئیسجمهوری به مخاطره افتاده امریکا پیش افتاده است. در پنسیلوانیا بایدن 49 درصد آرای این نظرسنجی امتحانی را به خود اختصاص داده و ترامپ از 43 درصد فراتر نرفته و در ویسکانسین هم در قبال 48 درصد به ثبت رسیده برای بایدن بیشتر از 42 درصد آرا به سود ترامپ منظور نشده است. اهمیت این ایالات کلیدی زمانی مشخصتر میشود که تذکر دهیم در سال 2016 در دوره قبلی انتخابات ریاستجمهوری امریکا ترامپ در هر دو ایالت پیروز شد و با همین عامل پیروزی نهاییاش را قطعی کرد. امروز شرایط فرق کرده و نظرسنجیها میگویند حدود 75 درصد از مردم هر دو ایالت بر این باورند که اداره امریکا در روزهای سخت کرونایی و اقتصادی این کشور توسط ترامپ به شکلی ضعیف صورت میگیرد. به اعتقاد آنها اگر جو بایدن اداره امریکا را در دست گیرد، در برخورد با این امور و بخصوص کنترل «کووید19» عاقلانهتر عمل خواهد کرد. البته در مورد مسائل اقتصادی برتری از دید اهالی این دو ایالت هنوز با ترامپ است که طبق نظرسنجی سیبیاس 46 درصد در پنسیلوانیا و 47 درصد در ویسکانسین معتقدند او بهلحاظ تبحرش در مسائل مالی و تجاری همچنان بهتر از بایدن عمل خواهد کرد. این نکته نیز نباید فراموش شود که طبق یک عادت تاریخی مردم این دو ایالت خاص بارها در آستانه انتخابات تغییر عقیده داده و آرایی را بهصندوقها ریختهاند که ناقض نظرات قبلیشان بوده است.
در نظرسنجیهای اخیر مشخص شده که ایدهها و اولویتهای مردم در انتخاب از میان بایدن و ترامپ بیشتر به تبعات اشاعه کرونا در این کشور باز میگردد تا به سقوطهای اقتصادی و در همین زمینه نیز مردم در اکثر ایالتها به دو دسته تقسیم شدهاند. یکی مردمی که برایشان کرونا یک مسأله حاد نیست و در نتیجه اکثرشان همچنان به ترامپ رأی میدهند و دیگری مردمی که این بیماری و تبعات مرگبار آن برایشان بسیار اهمیت دارد و طبعاً رأیخود را در روز موعود (اواسط آبانماه) به بایدن خواهند داد، تا به آنجا که از میان هر چهار نفر رأی دهنده در ایالات کلیدی، سهنفر نام بایدن را روی برگه آرای خود خواهند نوشت. این در حالی است که حتی طبق نظرخواهی جدید سی بی اس،87 درصد مردم در ایالت ویسکانسین میگویند اگر فقط بحثهای اقتصادی مطرح باشد، ترامپ بسیار بهتر از بایدن عمل خواهد کرد که در دوره 8 سال زمامداری باراک اوباما بهعنوان معاون اول وی طراحیهای اسفباری برای مسائل اقتصادی امریکا داشت. در هر دو ایالت پنسیلوانیا و ویسکانسین وفاداران به ترامپ به او توصیه کردهاند در 80 روز باقیمانده تا انتخابات تا آنجا که امکانپذیر است، گردهماییها و میتینگهای بیشتری را در سطح کشور برگزار و درباره برنامههای خود برای انتخابات 2020 توضیحات فزونتری را ارائه کند.
با این حال نگاهی به نقشه آرای الکترال در نظرسنجیهای اخیر نشان میدهد، جو بایدن تاکنون توانسته قلوب رأیدهندگان 12 ایالت از 50 ایالت امریکا را فتح کند و 176 رأی الکترال را در این نظرسنجیها از آن خود کند. این در حالی است که برای 40 رأی الکترال نیز محبوب است و 67 الکترال هم به او مایل هستند که به این ترتیب 283 رأی الکترال به دموکراتها علاقه نشان میدهند و سهم ترامپ از آرای الکترال به 107 میرسد. این در حالی است که در انتخابات امریکا هر کاندیدایی که بتواند 270 رأی الکترال را که رأی نخبهها محسوب میشود، به دست آورد در انتخابات پیروز میشود، ولو رقیب او در انتخابات توانسته باشد آرای مردمی بیشتری کسب کند. این همان اتفاقی است که در انتخابات 2016 رخ داد و هیلاری کلینتون با وجود پیشتازی در آرای مردمی در آرای الکترال شکست خورد.
اتفاقی ویژه در «دلاور»
تحولات فوقالذکر هر پیامدی داشته باشد، شکی در این نکته وجود ندارد که جو بایدن در روز یکشنبه یکی از ایرادگیریهای بزرگ و همیشگی دونالد ترامپ در مورد خودش را تاحدی بیاثر کرد. به گزارش سیانان، در روزی که رئیسجمهوری دمدمیمزاج امریکا در یک باشگاه بزرگ تفریحی متعلق به خود که قیمت ورودیهاش برای مردم عادی 350 هزار دلار است به رفع خستگی پرداخت، بایدن سوار بر یک دوچرخه به صحنه آمد تا نشان بدهد ترامپ که او را بارها مسخره کرده و «پیر و از کار افتاده و خواب آلود» نامیده، حرفهای بیراهی زده است. دوچرخهسواری تفریحی و حیرتانگیز بایدن که با استفاده از یک ماسک برای مصون ماندن از کرونا صورت گرفت، در برخی خیابانهای شهری از ایالت دلاور که محل تولد وی است، تحقق یافت. در حالی که بایدن 78 ساله و موسپید رکاب زنان از سطح خیابان عبور میکرد، پیتر دوسی گزارشگر شبکه فاکس نیوز فریاد زنان از وی پرسید: «آقای بایدن، تکلیف انتخاب معاون مورد نظرتان بالاخره به کجا انجامید؟» و بایدن لبخندزنان جواب داد: «او را انتخاب کردهام.» دوسی دوباره پرسید: «او کیست؟» و بایدن با خندهای بیشتر گفت: «شما را انتخاب کردهام!»
تلخی و جالب بودن این رویداد برای ترامپ بیشتر از آنرو است که شبکه تهیه و پخشکننده این گزارش فاکس نیوز است که در سالهای اخیر حامی درجه اول ترامپ بوده و وی علاقهای ویژه به این منبع خبری دارد. ترامپ بیکار ننشست و در یکی از توئیتهای سریع و همیشگی خود از همان باشگاه تفریحیاش بایدن را «همچنان خواب آلود» نامید واو را مردی دانست که برای اداره امریکا بسیار پیر و منفصل و فاقد آمادگی روحی و توانایی جسمانی است. با اینحال دیری نپایید که شبکههای مجازی سرشار از هشتگهایی شد که مضمون همگیشان این بود: «ترامپ نمیتواند دوچرخه سواری کند» یا «تنها فعالیت ورزشی ترامپ راه رفتن در زمینگلف است». یکی هم البته پیشنهاد داده است یک مسابقه دوچرخه سواری بین دو طرف برگزار و فرد برنده رئیسجمهوری امریکا شود!!
خاطرات 453 روز حضور در کاخ سفید
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی
اعمال فشار برای خروج از برجام
در حالی که در مسکو خبری نبود، رسانههای امریکا روز دوشنبه بشدت از خبر مربوط به تحریمهای روسیه خشمگین بودند. ترامپ به امید تسکین زخم ناشی از اظهارات هیلی، رهنمودهای لازم را برای مطرح کردن در کنفرانس خبری در اختیار سندرز قرار داد و گفت که ما تحریمهای شدیدی را علیه روسیه وضع کردیم و تحریمهای بیشتری را مد نظر داریم. با جان سالیوان سرپرست وزارت خارجه صحبت کردم و او تأیید کرد که این وزارتخانه به طور طبیعی مسئولیتهایی دارد اما در زمان تصدی تیلرسون و هیلی اساساً ارتباطی بین وزارت خارجه و نمایندگی امریکا در سازمان ملل وجود نداشته است. هیلی در مراوداتش با ترامپ آزاد بود و ظاهراً به ارتباط مستقیم با رئیس جمهوری عادت داشت. با سالیوان درباره رقابت بین «الکساندر هِیگ» وزیر خارجه امریکا و خانم «جین کِرک پاتریک» سفیر امریکا در سازمان ملل در روزهای نخست دولت ریگان صحبت کردم و او با خنده پاسخ داد: «دستکم آنها با هم حرف میزدند.»
تا روز سهشنبه رسانهها همچنان به انتقادهای شدید خود ادامه میدادند. هیلی ساعت 9 و 45 دقیقه به من زنگ زد و از اینکه در موقعیتی پا در هوا و نامشخص قرار گیرد، ابراز نگرانی کرد و گفت: من نمیخواهم مسئولیت این ناهماهنگی را برعهده بگیرم یا به سؤالات درباره آن پاسخ دهم. هیلی روز شنبه تکذیب کرد که خود او یا نمایندگی امریکا در سازمان ملل از هرگونه تغییری در تصمیم مربوط به تحریمهای روسیه آگاه بوده است. به او گفتم موضوع را بررسی میکنم هر چند که کارمندان خود او روز شنبه تأیید کرده بودند که اشتباه از هیلی بوده است.
بار دیگر از وادل خواستم موضوع را با وزارت خزانه داری بررسی کند. این وزارتخانه از اینکه در این اشتباه مقصر شناخته شود، خسته شده بود. مقامهای وزارت خزانهداری تأکید کردند که روز جمعه همه، از جمله نماینده سفیر امریکا در سازمان ملل را کاملاً توجیه و روشن کردهاند که تصمیم ترامپ- هر چه که باشد- تا صبح دوشنبه و قبل از باز شدن بازارهای امریکا نباید چیزی اعلام شود. به نظر من، این اعلام وزارت خزانهداری کاملاً گویا بود. خزانهداری همچنین تأیید کرد که صبح روز شنبه تماسهایی را (با مقامات مربوطه) برقرار کردهاند، حوالی همین ساعت کارکنان شورای امنیت ملی دستورات را دنبال کرده بودند.
اما با همه این تفاسیر، چرا باید سفیر ما در سازمان ملل این موضوع را اعلام میکرد؟ وادل دوباره درباره این مسأله با جان لرنر، مشاور هیلی صحبت کرد و به او گفت که نباید این کار را انجام میداد... به هر حال، این یک اشتباه لپی بود. در ضمن ترامپ از تفسیر رسانهها درباره وضعیت پدید آمده بشدت شاکی بود و بی تردید این یک عقبنشینی سیاسی محسوب میشد زیرا ترامپ نگران بود در سیاست روسیه ضعیف به نظر برسد.
با این حال وقتی «لری کادلو» مشاور اقتصادی ترامپ در حال برگزاری جلسه توجیهی برای رسانهها درباره مذاکرات ترامپ و شینزو آبه بود، آتش خشم دیگری در جبهه دیگری در حال برافروختن بود. سندرز از من خواست در این جلسه به کادلو ملحق شوم اما از این پیشنهاد امتناع کردم و به دلیل مشابهی با حضور در برنامه گفتوگومحور روز یکشنبه نیز مخالفت کردم: دلیلی نمیدیدم در نخستین هفته شغل جدیدم، به ستاره تلویزیونی تبدیل شوم. در جلسه توجیهی که به صورت زنده پوشش داده میشد و همان گونه که قابل پیشبینی بود از کادلو درباره تحریم روسیه سؤال شد. او در پاسخ گفت لحظات تردیدآمیزی وجود داشت و درست به همان نکاتی که ترامپ در هواپیمای اختصاصیاش به سندرز دیکته کرده بود؛ اشاره کرد. هیلی فوراً پیامی را برای برنامه «دانا پرینو» مجری برنامه فاکس نیوز ارسال کرد: «با همه احترامی که قائل هستم» من اشتباه نمی کنم.
این اظهارات هیلی بار دیگر مثل بمب صدا کرد و جنجالها دستکم برای مدت کوتاهی شروع شد. هیلی توانست از این ماجرا عنوان خوبی برای کتابش پیدا کند (نام کتاب هیلی با کمال احترام است که در آن درباره کاخ سفید افشاگری میشود). اما «با کمال احترام» کسی هیلی را دچار سردرگمی نکرده بود. او اشتباه کرده بود. بعد از بازی گلف ترامپ و آبه در صبح چهارشنبه، ناهار کاری مقامهای دو کشور عمدتاً با موضوع مسائل اقتصادی برنامهریزی شد که تا قبل از ساعت سه بعد از ظهر هنوز شروع نشده بود. سران دو کشور کنفرانس خبری مشترکی را برگزار کردند و ضیافت شام هیأتهای دو کشور نیز ساعت هفت و ربع برگزار شد که در یک زمان کوتاه مقدار زیادی غذا تهیه شده بود. با هواپیمای بانوی اول امریکا به واشنگتن بازگشتم و این نشست را موفقیتی واقعی با توجه به مسائل اصلی مورد بحث مانند کره شمالی میدانستم. البته تمرکز من اکنون، ایران و فرصت باقی مانده تا دور بعدی تصمیم گیری درباره ادامه تعلیق تحریمها در 12 ماه مه بود که اعمال فشار برای خارج شدن از این توافق (برجام) را هدف قرار داده بودم.
بعد از ظهر سهشنبه، پمپئو از فلوریدا به من زنگ زد. او نگران اقداماتی بود که باید درباره توافق هستهای ایران انجام میشد. نمیتوانم بگویم که آیا بعد از روند دشوار تأیید صلاحیتش از نظر عصبی به هم ریخته بود-که البته اگر این طور هم بود کاملا ًقابل درک بود- یا این که از کسانی خط میگرفت که در وزارت خارجه به شکل فزایندهای نگران خروج احتمالی از توافق بودند. بعد از مذاکرات پرچالش و دشوار درباره انتقادهای اجتناب ناپذیری که در نتیجه خروج از توافق بروز میکرد، پمپئو گفت، وزارت خارجه با دقت بیشتری بررسی خواهد کرد که خروج ما از توافق چه عواقبی خواهد داشت. خروج از توافق هستهای ایران چیزی بود که وزارت خارجه تا آن موقع در برابر آن مقاومت کرده بود. نگران بودم که نگرانی آشکار پمپئو درباره نابودی توافق حتی تأخیر بیشتری در روند خروج ایجاد کند. با توجه به اینکه بروکراسی حاکم در وزارت خارجه باعث تعلل در جلوگیری از یک توافق توخالی بینالمللی شده بود، تردید و دودلی در سطح سیاسی دولت میتوانست کُشنده باشد.
اعمال فشار برای خروج از برجام
در حالی که در مسکو خبری نبود، رسانههای امریکا روز دوشنبه بشدت از خبر مربوط به تحریمهای روسیه خشمگین بودند. ترامپ به امید تسکین زخم ناشی از اظهارات هیلی، رهنمودهای لازم را برای مطرح کردن در کنفرانس خبری در اختیار سندرز قرار داد و گفت که ما تحریمهای شدیدی را علیه روسیه وضع کردیم و تحریمهای بیشتری را مد نظر داریم. با جان سالیوان سرپرست وزارت خارجه صحبت کردم و او تأیید کرد که این وزارتخانه به طور طبیعی مسئولیتهایی دارد اما در زمان تصدی تیلرسون و هیلی اساساً ارتباطی بین وزارت خارجه و نمایندگی امریکا در سازمان ملل وجود نداشته است. هیلی در مراوداتش با ترامپ آزاد بود و ظاهراً به ارتباط مستقیم با رئیس جمهوری عادت داشت. با سالیوان درباره رقابت بین «الکساندر هِیگ» وزیر خارجه امریکا و خانم «جین کِرک پاتریک» سفیر امریکا در سازمان ملل در روزهای نخست دولت ریگان صحبت کردم و او با خنده پاسخ داد: «دستکم آنها با هم حرف میزدند.»
تا روز سهشنبه رسانهها همچنان به انتقادهای شدید خود ادامه میدادند. هیلی ساعت 9 و 45 دقیقه به من زنگ زد و از اینکه در موقعیتی پا در هوا و نامشخص قرار گیرد، ابراز نگرانی کرد و گفت: من نمیخواهم مسئولیت این ناهماهنگی را برعهده بگیرم یا به سؤالات درباره آن پاسخ دهم. هیلی روز شنبه تکذیب کرد که خود او یا نمایندگی امریکا در سازمان ملل از هرگونه تغییری در تصمیم مربوط به تحریمهای روسیه آگاه بوده است. به او گفتم موضوع را بررسی میکنم هر چند که کارمندان خود او روز شنبه تأیید کرده بودند که اشتباه از هیلی بوده است.
بار دیگر از وادل خواستم موضوع را با وزارت خزانه داری بررسی کند. این وزارتخانه از اینکه در این اشتباه مقصر شناخته شود، خسته شده بود. مقامهای وزارت خزانهداری تأکید کردند که روز جمعه همه، از جمله نماینده سفیر امریکا در سازمان ملل را کاملاً توجیه و روشن کردهاند که تصمیم ترامپ- هر چه که باشد- تا صبح دوشنبه و قبل از باز شدن بازارهای امریکا نباید چیزی اعلام شود. به نظر من، این اعلام وزارت خزانهداری کاملاً گویا بود. خزانهداری همچنین تأیید کرد که صبح روز شنبه تماسهایی را (با مقامات مربوطه) برقرار کردهاند، حوالی همین ساعت کارکنان شورای امنیت ملی دستورات را دنبال کرده بودند.
اما با همه این تفاسیر، چرا باید سفیر ما در سازمان ملل این موضوع را اعلام میکرد؟ وادل دوباره درباره این مسأله با جان لرنر، مشاور هیلی صحبت کرد و به او گفت که نباید این کار را انجام میداد... به هر حال، این یک اشتباه لپی بود. در ضمن ترامپ از تفسیر رسانهها درباره وضعیت پدید آمده بشدت شاکی بود و بی تردید این یک عقبنشینی سیاسی محسوب میشد زیرا ترامپ نگران بود در سیاست روسیه ضعیف به نظر برسد.
با این حال وقتی «لری کادلو» مشاور اقتصادی ترامپ در حال برگزاری جلسه توجیهی برای رسانهها درباره مذاکرات ترامپ و شینزو آبه بود، آتش خشم دیگری در جبهه دیگری در حال برافروختن بود. سندرز از من خواست در این جلسه به کادلو ملحق شوم اما از این پیشنهاد امتناع کردم و به دلیل مشابهی با حضور در برنامه گفتوگومحور روز یکشنبه نیز مخالفت کردم: دلیلی نمیدیدم در نخستین هفته شغل جدیدم، به ستاره تلویزیونی تبدیل شوم. در جلسه توجیهی که به صورت زنده پوشش داده میشد و همان گونه که قابل پیشبینی بود از کادلو درباره تحریم روسیه سؤال شد. او در پاسخ گفت لحظات تردیدآمیزی وجود داشت و درست به همان نکاتی که ترامپ در هواپیمای اختصاصیاش به سندرز دیکته کرده بود؛ اشاره کرد. هیلی فوراً پیامی را برای برنامه «دانا پرینو» مجری برنامه فاکس نیوز ارسال کرد: «با همه احترامی که قائل هستم» من اشتباه نمی کنم.
این اظهارات هیلی بار دیگر مثل بمب صدا کرد و جنجالها دستکم برای مدت کوتاهی شروع شد. هیلی توانست از این ماجرا عنوان خوبی برای کتابش پیدا کند (نام کتاب هیلی با کمال احترام است که در آن درباره کاخ سفید افشاگری میشود). اما «با کمال احترام» کسی هیلی را دچار سردرگمی نکرده بود. او اشتباه کرده بود. بعد از بازی گلف ترامپ و آبه در صبح چهارشنبه، ناهار کاری مقامهای دو کشور عمدتاً با موضوع مسائل اقتصادی برنامهریزی شد که تا قبل از ساعت سه بعد از ظهر هنوز شروع نشده بود. سران دو کشور کنفرانس خبری مشترکی را برگزار کردند و ضیافت شام هیأتهای دو کشور نیز ساعت هفت و ربع برگزار شد که در یک زمان کوتاه مقدار زیادی غذا تهیه شده بود. با هواپیمای بانوی اول امریکا به واشنگتن بازگشتم و این نشست را موفقیتی واقعی با توجه به مسائل اصلی مورد بحث مانند کره شمالی میدانستم. البته تمرکز من اکنون، ایران و فرصت باقی مانده تا دور بعدی تصمیم گیری درباره ادامه تعلیق تحریمها در 12 ماه مه بود که اعمال فشار برای خارج شدن از این توافق (برجام) را هدف قرار داده بودم.
بعد از ظهر سهشنبه، پمپئو از فلوریدا به من زنگ زد. او نگران اقداماتی بود که باید درباره توافق هستهای ایران انجام میشد. نمیتوانم بگویم که آیا بعد از روند دشوار تأیید صلاحیتش از نظر عصبی به هم ریخته بود-که البته اگر این طور هم بود کاملا ًقابل درک بود- یا این که از کسانی خط میگرفت که در وزارت خارجه به شکل فزایندهای نگران خروج احتمالی از توافق بودند. بعد از مذاکرات پرچالش و دشوار درباره انتقادهای اجتناب ناپذیری که در نتیجه خروج از توافق بروز میکرد، پمپئو گفت، وزارت خارجه با دقت بیشتری بررسی خواهد کرد که خروج ما از توافق چه عواقبی خواهد داشت. خروج از توافق هستهای ایران چیزی بود که وزارت خارجه تا آن موقع در برابر آن مقاومت کرده بود. نگران بودم که نگرانی آشکار پمپئو درباره نابودی توافق حتی تأخیر بیشتری در روند خروج ایجاد کند. با توجه به اینکه بروکراسی حاکم در وزارت خارجه باعث تعلل در جلوگیری از یک توافق توخالی بینالمللی شده بود، تردید و دودلی در سطح سیاسی دولت میتوانست کُشنده باشد.
آمادگی لبنان برای عبور از بحرانها
مصیب نعیمی
مدیر مسئول روزنامه الوفاق
با وقوع فاجعه انفجار سهشنبه گذشته در بندر بیروت تحولات سیاسی لبنان وارد مرحله جدیدی شده و قدرتهای فرصتطلب با ایجاد فرآیند سیاسی تبلیغاتی سعی در انحراف افکار عمومی و تغییر مسیر تحقیقات دارند.
ائتلاف امریکایی - صهیونیستی و دیگر همپیمانان اروپایی و برخی رژیمهای وابسته عرب از لحظه وقوع انفجار روند تبلیغاتی خود را علیه مقاومت گسترش داده و علناً برای کمک به لبنان باجخواهی کردند.
هرچند برای دستیابی به علل حادثه باید منتظر نتایج گروه تحقیق و بررسی لبنانی بود که موظف شده ظرف پنج روز به دولت لبنان ارائه کند اما در این فاصله تلاشهای آشکاری در فروپاشی دولت فعلی که بیش ازچند ماه از عمر آن نمیگذرد، شدت گرفته تا قبل از اعلام نتایج تحقیقات به عنوان قربانی عامل بحران ارائه شود. اما تجارب لبنان حکایت از این دارد که نتیجه سناریوها طبق خواسته طراحان نخواهد بود.
لبنان از سال ۱۹۷۵ در یک جنگ داخلی ۱۵ ساله درگیر شد و همزمان رژیم اسرائیل فرصت را غنیمت شمرده و در سال ۱۹۸۲ جنوب لبنان تا پایتخت این کشور را اشغال کرد.
طی ۴۰ سال گذشته نیز این کشور کوچک بارها با حملات ویرانگرانه مواجه شد و هزاران شهید در راه مقاومت داد اما هیچ یک از این حوادث خونبار نتوانست لبنان را تجزیه یا سلطه غرب بر آن را بازگرداند. لذا برونرفت از بحران فعلی لبنان نیز از طریق قانون اساسی این کشور خواهد بود زیرا انتخاب رئیسجمهوری یا پارلمان و تشکیل دولت جدید منحصراً از طریق رفراندوم همگانی باید باشد و هرگونه رفراندوم نیز احزاب گروههای مؤثر سهم اساسی خواهند داشت.
دو طیف شناخته شده ٨ مارس و ١٤ مارس که عمدهترین کرسیهای پارلمان را در اختیار دارند، از هم اکنون خود را برای این رقابت آماده میکنند. اگر چه میدانند برای تشکیل دولت جدید به همه احزاب پرطرفدار نیاز است، حتى اگر این احزاب در تقابل سیاسی با هم باشند.
در این میان آنچه غیر پیشبینی است نتیجه تحقیقات انفجار بندر بیروت است که احیاناً همه مسیرهای سیاسی فعلی را تحتالشعاع قرار دهد زیرا علت نگهداری ۷ ساله نیترات آمونیوم قاچاق در بندر که عامل اصلی انفجار است و مخفی شدن مالک کشتی و صاحب این محموله وعوامل انفجار قطعاً گوشههای تازهای از این معمای مخوف را آشکار خواهد کرد.
جالب اینکه رسانه رژیم صهیونیستی که سعی داشتند این حادثه را به جنگ خانگی در لبنان تبدیل کنند طی دو روز اخیر از نتایج خطیر آن برای رژیم اسرائیل ابراز نگرانی میکنند.
مدیر مسئول روزنامه الوفاق
با وقوع فاجعه انفجار سهشنبه گذشته در بندر بیروت تحولات سیاسی لبنان وارد مرحله جدیدی شده و قدرتهای فرصتطلب با ایجاد فرآیند سیاسی تبلیغاتی سعی در انحراف افکار عمومی و تغییر مسیر تحقیقات دارند.
ائتلاف امریکایی - صهیونیستی و دیگر همپیمانان اروپایی و برخی رژیمهای وابسته عرب از لحظه وقوع انفجار روند تبلیغاتی خود را علیه مقاومت گسترش داده و علناً برای کمک به لبنان باجخواهی کردند.
هرچند برای دستیابی به علل حادثه باید منتظر نتایج گروه تحقیق و بررسی لبنانی بود که موظف شده ظرف پنج روز به دولت لبنان ارائه کند اما در این فاصله تلاشهای آشکاری در فروپاشی دولت فعلی که بیش ازچند ماه از عمر آن نمیگذرد، شدت گرفته تا قبل از اعلام نتایج تحقیقات به عنوان قربانی عامل بحران ارائه شود. اما تجارب لبنان حکایت از این دارد که نتیجه سناریوها طبق خواسته طراحان نخواهد بود.
لبنان از سال ۱۹۷۵ در یک جنگ داخلی ۱۵ ساله درگیر شد و همزمان رژیم اسرائیل فرصت را غنیمت شمرده و در سال ۱۹۸۲ جنوب لبنان تا پایتخت این کشور را اشغال کرد.
طی ۴۰ سال گذشته نیز این کشور کوچک بارها با حملات ویرانگرانه مواجه شد و هزاران شهید در راه مقاومت داد اما هیچ یک از این حوادث خونبار نتوانست لبنان را تجزیه یا سلطه غرب بر آن را بازگرداند. لذا برونرفت از بحران فعلی لبنان نیز از طریق قانون اساسی این کشور خواهد بود زیرا انتخاب رئیسجمهوری یا پارلمان و تشکیل دولت جدید منحصراً از طریق رفراندوم همگانی باید باشد و هرگونه رفراندوم نیز احزاب گروههای مؤثر سهم اساسی خواهند داشت.
دو طیف شناخته شده ٨ مارس و ١٤ مارس که عمدهترین کرسیهای پارلمان را در اختیار دارند، از هم اکنون خود را برای این رقابت آماده میکنند. اگر چه میدانند برای تشکیل دولت جدید به همه احزاب پرطرفدار نیاز است، حتى اگر این احزاب در تقابل سیاسی با هم باشند.
در این میان آنچه غیر پیشبینی است نتیجه تحقیقات انفجار بندر بیروت است که احیاناً همه مسیرهای سیاسی فعلی را تحتالشعاع قرار دهد زیرا علت نگهداری ۷ ساله نیترات آمونیوم قاچاق در بندر که عامل اصلی انفجار است و مخفی شدن مالک کشتی و صاحب این محموله وعوامل انفجار قطعاً گوشههای تازهای از این معمای مخوف را آشکار خواهد کرد.
جالب اینکه رسانه رژیم صهیونیستی که سعی داشتند این حادثه را به جنگ خانگی در لبنان تبدیل کنند طی دو روز اخیر از نتایج خطیر آن برای رژیم اسرائیل ابراز نگرانی میکنند.
پیروزی تلخ «لوکاشنکو» در بلاروس
گروه جهان/ «الکساندر لوکاشنکو»، مردی که اکنون 26 سال است سکان ریاست جمهوری بلاروس را در دست دارد، در انتخابات روز یکشنبه خود موفق شد به پیروزی برسد و برای ششمین بار بر کرسی خود تکیه زند. اما طعم شیرین این پیروزی با تظاهرات عظیمی که در سراسر این کشور به راه افتاد در کامش تلخ شد.
به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، آتش خشم معترضان که از چند هفته قبل نارضایتی خود را از کاندیداتوری «لوکاشنکو» اعلام کرده بودند، پس از آن شعلهور شد که کمیته انتخابات اعلام کرد، رئیس جمهوری فعلی با کسب 80.23 درصد آرا مقابل 9.9 درصد آرای «سوتلانا تیخانوفسکایا» به پیروزی برسد. در ظاهر شکست «سوتلانا تیخانوفسکایا» که یک زن خانهدار است، نباید برای «لوکاشنکو» کار سختی میبود. اما همین زن 38 ساله که فاقد هرگونه پیشینه سیاسی است و در واقع تصادفی وارد گود انتخابات شده بود، در هفتههای اخیر توانسته بود، حامیان زیادی را گرد خود جمع کند.
دلیل روی آوردن منتقدان لوکاشنکو به او نیز خیلی ساده بود. «سوتلانا تیخانوفسکایا» همسر «سرگئی تیخانوفسکی»، وبلاگنویس و منتقد سرسخت رئیسجمهوری کنونی بلاروس است که قصد شرکت در انتخابات را داشت اما بهدلیل شرکت در یک گردهمایی دستگیر شد و اکنون در زندان به سر میبرد.
اکنون و با آرای اعلام شده، بسیاری از منتقدان «لوکاشنکو» اعلام کردهاند، نتیجه انتخابات را نمیپذیرند. آنها یکشنبه شب، پس از اعلام اولیه آرا به خیابانها رفتند و با مأموران درگیر شدند. در نتیجه این درگیریها یک نفر کشته و 200 نفر بازداشت شدند.
«سوتلانا تیخانوفسکایا» نیز پس از اعلام نتایج اعلام کرد، معتقد است در انتخابات تقلب شده و خود او فرد پیروز انتخابات بوده است. به گزارش «یورونیوز»، یک گروه مستقل ناظر گفته است در انتخابات روز یکشنبه دستکم ۵ هزار و ۹۶ تخلف در شعب اخذ رأی صورت گرفته است. این در حالی است که بنابر گزارشها ۷۰ عضو این نهاد ناظر نیز بازداشت شدهاند.
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
دورنــما
-
قربانیان سیاسی انفجار
-
عقبماندگی ترامپ در دو ایالت کلیدی امریکا
-
اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد
-
آمادگی لبنان برای عبور از بحرانها
-
پیروزی تلخ «لوکاشنکو» در بلاروس
اخبارایران آنلاین